Ruist en raast

Met zand dat schuurt

En het rood kolkt door de ader

Het weet waar het naartoe wil

En draagt het huis op zijn blote schouders

De grauwe gevel doet me dagdromen

Het slib vol van wat ik niet voelen kon

Stap per stap

Hop ik van paal tot paal

Eenzaam op de dwaal

Ver van de heilige graal

Alles wat ik niet dragen kon

Waait nu rondjes in de storm

En op het puntje van de kaai

Sta ik …

Naakt en arm

Puur en eerlijk

Verloren en teruggevonden

<< Previous Poem
Next Poem >>